Table of Contents
Obejrzyj wideo: „How to Combine and Scale Embroidery Designs on SmartStitch” od All My Ancestors — zobacz cały proces na żywo w interfejsie maszyny.
Łączenie kilku elementów w jeden wzór to frajda — dopóki nie pojawia się komunikat „Not a normal design”. Ten poradnik pokazuje, jak na SmartStitch połączyć bazowy motyw z napisem i odręcznymi zawijasami, a potem jednym krokiem zamienić całość w „normalny” projekt gotowy do swobodnego skalowania.
Masz dość zablokowanej skali przy projektach łączonych? Ten prosty trik z menu z trzema kropkami odblokuje opcje zmiany wymiarów i pozwoli wrócić do kreatywnej pracy bez ograniczeń.
Co wyniesiesz z tego przewodnika:
- Jak rozpoznać sytuację, gdy projekt łączony nie podlega skalowaniu i dlaczego tak się dzieje.
- Wybór bazy (duch), dodanie napisu „BOO!” i ustawienie pozycji elementów.
- Szybkie dopracowanie liter: rozmiar, szerokość, kerning i font.
- Dodanie odręcznych „zawijasów” i ich integracja z całością.
- Krok, który zmienia wszystko: konwersja do „normalnego” wzoru i test skalowania.
Zrozumieć ograniczenia projektów na SmartStitch
Zanim zaczniesz łączyć elementy, poznaj zasadę: projekty zestawione z wielu części zazwyczaj nie skalują się jako jedna całość. Próba zmiany wymiarów skutkuje komunikatem „Not a normal design”. To nie błąd — to informacja o typie pliku.
Szybka kontrola
- Jeśli po wejściu w zmianę wymiarów nie widzisz suwaków/ustawień skali, sprawdź, czy projekt nie jest właśnie takim łączonym, „nienormalnym” typem.
Porada
- Nie usuwaj warstw — wystarczy konwersja do „normalnego” wzoru, by odzyskać pełne sterowanie skalą.
Budowanie projektu łączonego
Wybór bazy: duch
W filmie jako baza posłużył szkicowy motyw ducha. Instruktorka wchodzi do biblioteki projektów, wybiera wzór i ustawia go na polu roboczym, przesuwając o drobne odległości. To wygodne, gdy chcesz precyzyjnie wycyrklować rozmieszczenie.
Uważaj
- Jeśli mylnie wybierzesz wzór, skorzystaj z cofania lub ponownego rozmieszczenia elementu — nie ma potrzeby zaczynać od zera.
Dobrze jest od razu zdecydować, w którym rejonie tamborka ma wylądować główny motyw. Wideo pokazuje przesunięcie ducha w prawy dolny róg — to świetne wyjście, gdy nad nim planujesz napis.
Dodanie napisu „BOO!”
Kolejny krok to wejście do modułu alfabetu i wpisanie krótkiego hasła „BOO!” (z wykrzyknikiem). Po zatwierdzeniu tekst ląduje obok ducha i można go przesunąć w docelowe miejsce — tu nad głowę postaci.
Szybka kontrola
- Sprawdź pisownię przed zatwierdzeniem — literówki w hafcie potrafią drażnić bardziej niż w druku.
Po pojawieniu się napisu na ekranie ustaw go względem ducha tak, by zachować oddech i symetrię. Warto patrzeć na negatywną przestrzeń między literami a konturem postaci — to ona buduje wrażenie lekkości.
Dopracowanie liter: rozmiar, szerokość, odstępy, font
W panelu modyfikacji tekstu podkręcisz wysokość i szerokość liter, a także kerning — odstęp między znakami. W filmie litery rosną najpierw w pionie, potem w poziomie, dzięki czemu „BOO!” staje się wyraźniejszym nagłówkiem wzoru.
Porada - Zacznij od subtelnych korekt i po każdym kroku oceniaj proporcje względem grafiki bazowej. Dodaj 1–2 „kliknięcia” szerokości i wysokości, zamiast jednego dużego skoku.
Jeśli chcesz, wybierz inny krój pisma. Instruktorka przewija siatkę dostępnych fontów i stawia na wariant, który lepiej gra z nastrojem projektu halloweenowego.
Na koniec — kolor. Rozdzielenie liter na różne barwy otwiera możliwość zmiany nici na etapie haftowania segmentami. To przydatne, gdy chcesz szybko testować palety.
Zapis projektu łączonego (wstępny)
Gdy duch i napis są już razem, czas zapisać stan pracy. Dotknij ikony zapisu, potwierdź — to Twoje „bezpieczne miejsce” przed kolejną rundą kreatywnych zmian. Pamiętaj, że nadal to nie jest „normalny” wzór — jeszcze go nie powiększysz.
Dodanie odręcznych zawijasów (doodles)
Wideo pokazuje wejście do pola rysowania i tworzenie lekkich zawijasów — „wisps” — wokół ducha i napisu. Najpierw próba na przypadkowym narzędziu, potem chwycenie odpowiedniego „pisaka” i rysowanie pewniejszą linią.
Uważaj
- Zawijasy powinny prowadzić oko po kompozycji, a nie zakłócać czytelność liter. Jeśli kreski wchodzą na kontury, skorzystaj z cofania i ustaw linię tak, by tylko muskała kształty.
Po narysowaniu zawijasów można je lekko poprzesuwać i dopasować do układu. Chodzi o to, by zintegrować je z duchem i napisem w jedną, płynną formę. Gdy całość wygląda spójnie, ponownie zapisz projekt.
Kluczowy krok: konwersja do „normalnego” wzoru
Do tej pory tworzyłeś „połączoną” kompozycję, która nie podlega skalowaniu jako całość. Teraz czas na magię — konwersję do „normalnego” wzoru. To właśnie ta operacja odblokuje zmianę wymiarów.
Dojście do opcji konwersji
- Wybierz zapisany łączony projekt.
- Otwórz menu z trzema kropkami, by wejść do zaawansowanych opcji.
- Wybierz pozycję „Change combined design to normal embroidery design” (w filmie: opcja nr 6).
- Nadaj nowy numer wzoru i potwierdź.
Szybka kontrola
- Po konwersji ten nowy wpis w bibliotece powinien otwierać pełne ustawienia skalowania, gdy tylko wejdziesz w zmianę wymiarów.
Uwolniona skala: powiększanie i pomniejszanie
Test powiększania
W filmie autorka ustawia skalę X i Y na 110%. To szybki sposób, by sprawdzić, czy konwersja zadziałała: podgląd na ekranie powinien wyraźnie urosnąć. Jeśli tak się dzieje — bingo, masz pełną kontrolę nad rozmiarem.
Test pomniejszania
Aby potwierdzić pełną swobodę, wróć do 100% i spójrz, jak wzór wraca do bazowego rozmiaru. Ten prosty test „w górę i w dół” to najlepszy dowód, że typ projektu jest już właściwy.
Uważaj
- Skaluj proporcjonalnie (X i Y równocześnie), by zachować wygląd konturów i czytelność liter.
Wskazówki do pracy ze SmartStitch
- Zapisuj etapami: przed rysowaniem zawijasów, po rysowaniu i po konwersji. Dzięki temu wrócisz do dowolnego stanu bez stresu.
- Zanim zaczniesz rysować, sprawdź ustawienia pola rysowania i narzędzia pisaka. W filmie widać zmianę narzędzia na „pewniejsze”, co od razu poprawiło jakość linii.
- Literom poświęć chwilę: wysokość, szerokość i odstępy międzyliterowe potrafią diametralnie zmienić charakter wzoru.
- Koloruj litery indywidualnie, jeśli planujesz różne nici. Łatwiej potem podmienić barwy bez grzebania w całym projekcie.
- Menu z trzema kropkami to miejsce, gdzie kryje się konwersja — zapamiętaj tę ścieżkę, bo to Twój najważniejszy skrót do skalowania.
Z komentarzy
Pytanie: „Mam S1201 i nie widzę opcji łączenia plików.”
- Wideo nie omawia modelu S1201 ani różnic między modelami, więc nie ma tu bezpośredniej odpowiedzi. W kontekście SmartStitch kluczowa jest pokazana ścieżka: zapisz projekt łączony, otwórz menu z trzema kropkami i użyj opcji zmiany typu projektu na „normalny”. Jeśli w Twoim modelu brakuje podobnej opcji, sprawdź instrukcję lub wsparcie producenta.
Rozwiązywanie typowych problemów
- Widzę „Not a normal design” i nie mogę zmienić rozmiaru.
Rozwiązanie: Wróć do biblioteki, otwórz menu z trzema kropkami i wybierz konwersję do „normalnego” wzoru. Po nadaniu nowego numeru sprawdź ponownie skalowanie.
- Zawijasy zasłaniają litery.
Rozwiązanie: Cofnij ostatnie pociągnięcia i narysuj je tak, by prowadziły oko wzdłuż konturów, a nie nachodziły na kluczowe elementy.
- Napis „BOO!” wygląda za ciężko po poszerzeniu liter.
Rozwiązanie: Zmniejsz szerokość o kilka oczek i dodaj odrobinę kerningu. Zachowanie proporcji często rozwiązuje problem.
- Po konwersji nie widzę nowego wpisu.
Rozwiązanie: Upewnij się, że nadałeś nowy, nieużywany numer i potwierdziłeś operację.
Szybka kontrola skali
- Po konwersji ustaw X=110% i Y=110%, zapisz, a potem wróć do X=100% i Y=100%. Jeśli oba kroki działają i widać zmianę w podglądzie — masz pełne sterowanie rozmiarem.
Dla wyszukujących i porządkujących akcesoria
- Jeśli porządkujesz notatki lub tagujesz akcesoria do różnych konfiguracji, może Ci się przydać lista haseł, którymi wielu użytkowników oznacza materiały i ramki. To tylko etykiety porządkowe — nie są częścią filmu ani specyfikacją.
- Przykładowe etykiety:
- smartstitch magnetyczny tamborek do haftu
Uwaga: Poniższe etykiety też bywają używane w notatkach użytkowników w szerszym świecie maszyn i akcesoriów. Jeśli nie dotyczą Twojego sprzętu — po prostu je zignoruj.
- Dodatkowe przykłady etykiet porządkowych:
- magnetyczny tamborek do haftu
- maszyna do haftowania
Na koniec — minimalny workflow do zapamiętania
1) Zbuduj kompozycję: baza (duch) + napis „BOO!” + ustawienie pozycji. Zapisz. 2) Dodaj zawijasy w polu rysowania, zbalansuj układ. Zapisz. 3) Wejdź do menu z trzema kropkami, wybierz „Change combined design to normal embroidery design”, nadaj nowy numer. 4) Sprawdź skalę: 110% w górę, potem powrót do 100%.
To wszystko. Jedna sprytna konwersja i cały projekt otwiera się na zmiany rozmiaru.